ยูริเริ่มรู้สึกเบื่อกับการอยู่คนเดียวเพราะสามีของเธอไปทำงานต่างประเทศ ลูกสาวและสามีกังวลใจย้ายไปอยู่ห้องถัดไป... อย่างไรก็ตาม แม้ว่าความเหงาในชีวิตประจำวันจะหายไป ความเจ็บปวดในร่างกายของเธอยังคงคุกรุ่นอยู่ในตัวเธอ และค่อยๆ ก่อตัวเป็นความหงุดหงิด ในเวลานั้น ยูริผู้หลงใหลในลูกเขยของเขา ประตูเดคาชิที่มีรูปร่างผิดปกติของโยสุเกะ ไม่สามารถระงับความปรารถนาภายในของเขาและล่อลวงเขาได้ทุกวิถีทาง จากนั้นฉันก็จ้องมองเข้าไปในความว่างเปล่า เล่นกับไม้เรียวหนาๆ ในขณะที่แอบมองลูกสาวของฉัน และยังคงอุทานและกลืนกินความสุขต่อไป
